makemewannadie.fotkoblog.pl

Kolejne z tych pięknych czasów, kiedy siedziałam chora w domu, nie musiałam wstawać z rana do szkoły, wysypiałam się, i miałam czas na wszystko. 

To że Was dziewczyny znowu zaniedbałam, to wina tego, że za cholerę nie mam na nic czasu. Niestety. Jutro prowadzę lekcję, na czwartek mam napisać wypracowanie, piątek sprawdzian z biologi no i kartkówka z matmy.. A przyszły tydzień jeszcze bardziej zawalony testami. Trochę tego jest, niestety.

Na 29 kwietnia jest koncert 9 muz na bis, dla gimbazy która możliwe że przyjdzie do wyspiana. Nie wiem, po co się tam pchałam. Nie wiem co zaśpiewam, nic nie wiem. 

Czy tracę wiarę w swoje możliwości? A i owszem. Jestem dla siebie bardzo krytyczna. Nie wiem, czy to jest dobrze, czy to źle. Ja po prostu widzę prawdę. I boli mnie to, że moje marzenia pozostaną poza moim zasięgiem. Bo zawsze będzie ktoś lepszy. A ja nie mam dość talentu, żeby być tą lepszą. Ani talentu, ani figury. Za to mam gigantyczne kompleksy. I wrażenie, że jestem nikim. 

Hitem wczorajszego dnia było pogodzenie się z Łukaszem P. Dziewczyny, które czytają drugiego bloga - wiecie o co chodzi. Dzisiaj cisza. Zobaczymy, jak to będzie. 

Chciałeś wczoraj, żebym dodała o Tobie notkę, A.. Nie miałam wczoraj jak jej dodać, a jednak, mam trochę do powiedzenia co do Ciebie. Po pierwsze, trzymaj się tam z tym kciukiem. Współczuję Ci, cholernie. Przecież wiesz, że jakby się tak dało, złamałabym tego palca za Ciebie. Ale dasz radę, kochanie. Przestanie Cię boleć, zobaczysz. Im bliżej Twoich urodzin, wakacji, tego wszystkiego, tym częsciej o tym myślę. Wyobrażam sobie, jak cudownie będzie. Jak będziemy w końcu razem. Ty i ja. Tak naprawdę, tylko to mnie utrzymuje przy życiu. Ale Ty zawsze byłeś powodem, jedynym powodem, dla którego chciałam wstać z łózka, iść się ogarnąć. Być. Zawsze świadomość, że mam Ciebie popychała mnie, by iść naprzód. Że warto, że mam dla kogo walczyć. Wyobrażam sobie, jak będzie wyglądać nasze życie za kilka lat. Wiem, że wytrwamy. To co nas łączy.. Od początku nie było nam przecież łatwo, mieszkamy daleko od siebie. Na starcie mieliśmy już pierwsze utrudnienie, a jednak. Przetrwaliśmy dwa lata. Te dwa lata to najlepszy czas w moim dotychczasowym życiu. Mimo wszystkich kłótni, awantur, wyzwisk, będąc z Tobą poczułam, jak to jest naprawdę żyć. I wiesz, wierzę, że będzie nam coraz lepiej. Bo będzie. Obydwoje mamy trudne charaktery. Jesteśmy wybuchowi, i łatwo mówimy coś, co może zranić drugie. Tacy już jesteśmy. Ale wiesz? Nawet jeśli się kłócimy, ja cały czas mam świadomość, że mnie kochasz. I to daje mi siłę. Twoja miłość. 

Kocham Cię, aniołku. Najbardziej na świecie.