makemewannadie.fotkoblog.pl

Tak więc.. Rok dobiega końca, przydałoby się go podsumować. Ogólnie jaki był? Szczerze powiedziawszy.. Wydawało mi się, że będzie bardziej przełomowy. A tymczasem nie czuję jakby cokolwiek się zmieniło. Chyba tylko tyle, że zaraz będę miała 17 lat a nie 16. Tylko tyle.

Styczeń. – Mało co z niego pamiętam, tak naprawdę. Urodziny mamy, w domu cały czas grał Gotye. Pamiętacie to jeszcze? Dobrze wspominam tą piosenkę, tak jakoś.. Bezproblemowo.

Luty – Ferie, nie, nie boję się, urodziny Miśki.. Kłótnie i upijanie się przez własne błędy. Prawie straciłam to co najcenniejsze. I nie, nie wspominam tego miesiąca dobrze. One.. Nie chcę o tym mówić. To bez sensu. Boli. Idę dalej.

Marzec – Moja 16. Dzikie densy, ach! Tupanie do sąsiadki, bicie się tortem, zmienianie co 5 minut bluzki. No i te słynne kolczyki od Krukowskiej i Szczepanik. Poza tym? Wiosna, a z nią powoli zaczynało się układać w związku.

Kwiecień – Egzaminy. Spina, strach przed nimi, ale jak już było po wszystkim to zadowolenie z siebie. Pierwsza tegoroczna większa impreza. I powolne nadużywanie papierosów. Jeszcze powolne, ale.. To wkrótce miało się zmienić.

Maj – Urodziny Adriana. Florence. No light, no light. Pamiętam z nagrywania tego tylko to, że płakałam jak pojebana, bo nie umiałam tego ładnie zaśpiewać. Jeszcze jedna rzecz mi zapadła w pamięć. Niedzielne popołudnie, totalny deszcz, słuchałam wtedy Never let me go na okrągło. Do tej pory ta piosenka kojarzy mi się z taką dziwną wolnością umysłu.

Czerwiec – Urodziny Igi. I skończyłam gimnazjum. Jako całkiem przeciętna, niczym nie wyróżniająca się uczennica. Z w sumie niezbyt ładną średnią. I z średnimi wspomnieniami. Dużo beznadziejnych momentów, dużo fajnych chwil, zżyta ze sobą klasa na sam koniec. No i początek wakacji.

Lipiec – Listy osób przyjętych do LO. Zajebisty stres. Bałam się, że przez to, że z ocen nie miałam aż takiej powalającej liczby punktów to mnie nie przyjmą. Ale przyjeli. Wakacje, trwajcie. <3

Sierpień – Polanica. Nic dobrego z tego wyjazdu nie wyszło. Kłótnie, kłótnie, kłótnie. W przyszłym roku rodzice już sami pojadą, a ja sama. Ps. Nie lubię tej pani od koncertów sierpniowych, nie, nie.

Wrzesień – Nowa szkoła. I popełnienie największej pomyłki tego roku. Jak nie życia. Jedyny plus tego miesiąca był taki, że zdecydowałam się na koncert. O reszcie lepiej nie wspominać, bo rzygać mi się chcę, jak tylko o tym pomyśle.

Październik – Papierosy, papierosy, więcej papierosów. Tak wyglądał mniej więcej początek. A później już był tylko Adrian. Który przywrócił mojemu życiu radość i równowagę. Tak, październik był dobrym miesiącem, tak czuję.

Listopad – Koncert IX muz. Żyłam tym praktycznie odkąd tylko się zapisałam. Awaria gardła przed. Strach o Adriana. Ale udało się. Dzięki Niemu.

Grudzień – Trudne chwile, płacz, i potrzeba znalezienia się w jego ramionach. Poprawianie ocen. Święta. Sylwester. Będzie. Zobaczymy, jak to będzie.

Mam nadzieję, że przyszły rok będzie lepszy dla mnie, dla Adriana. Że w końcu uda nam się odbudować porządnie to, co się popsuło. Mam plany, dużo planów. I chciałabym, żeby za rok móc opowiedzieć o ich realizacji, bo tak. To będą wydarzenia miesięcy, jak nie roku.